Voor velen bereikte vandaag het droevige bericht dat topdirigent Mariss Jansons is overleden. Ik heb altijd een hele mooie, persoonlijke herinnering aan hem. Mariss Jansons dirigeerde Het Koninklijk Concertgebouworkest tijdens een productie van de Nederlandse Opera ‘Lady Macbeth van Mtsensk’. In deze fantastische, legendarische productie waren de Herders Doug en Esto de bewakers van ‘Katerina’, gezongen door Eva-Maria Westbroek. De regie voor de honden was dat ze op toneel moesten waken tijdens een aria van Katerina, en vervolgens op een heel stil commando door de deuren in de zij coulissen af moesten. Tijdens een van de repetities leken ze dit te gaan doen maar kwamen terug het toneel op en liepen langs de orkestbak de zaal in om via een omweg achter het toneel bij hun baasjes te komen. Wat bleek, is dat iemand de deuren dicht had gedaan zodat de honden niet hun afgesproken route konden nemen. Ik ben toen meteen, ongelooflijk balend, naar Mariss Jansons toe gegaan met duizend excuses en vermoedde dat de honden eruit gehaald zouden worden omdat ze vast niet het risico zouden willen lopen dat zoiets ook tijdens een voorstelling zou gebeuren; en de dirigent bepaalt uiteindelijk. Maar nee, het tegenovergestelde gebeurde, hij zei dat de honden zo goed luisterden omdat ze er alles aan deden om het commando ‘komen’ op te volgen! Hij vond ze geweldig! We repeteerden de scene nog een keer, nu wel met de deuren op een kier, en het ging, zoals voorheen, weer perfect. Het eindresultaat was dat de honden ipv van de twee minuten die ze op toneel zouden doorbrengen in de eerste acte er 15 minuten mochten blijven en een hele lange scene op een verhoogd rooster-toneel hadden in de laatste acte. Naast zijn fantastische kwaliteiten als dirigent zal ik zijn volledige begrip, meedenken en de warmte die Mariss Jansons uitstraalde nooit vergeten. Sabine
Foto Doug en Esto: Edwin de Jongh
